Data i miejsce urodzenia: Syn Rafaela i Dobrisz z domu Schwarz (recte Rubinfeld), urodzony w marcu 1915 r. w Stanisławowie1. Wyznanie mojżeszowe.
Stopień: Szeregowy 18 pp., 2 batalion, kompania ckm2.
Zgon: Został ciężko ranny 10.03.1945 r. Przewieziony do 6 bsan. w Niemierzu, gdzie zmarł 20.03.1945 r.3
Pochówek: Pochowany w Niemierzu. Ekshumowany 5.07.1948 r. (nr 678), a następnie pochowany na Cmentarzu Wojennym w Kołobrzegu, kwatera F, płyta 30.
Odznaczenia: Na podst. rozkazu personalnego nr 019/Odzn. z 2.03.1945 r. dowódcy 6 DP gen. Giennadija Szejpaka, odznaczony brązowym medalem "Zasłużony na Polu Chwały"4.
Uwagi: Na płycie nagrobnej jest błędna data urodzenia: 1907, powinno być 1915.
W "Książce podoficerów i szeregowych 18 pp 6 DP" (CAW III-78/23, s. 41), pod pozycją 203 zanotowany jest Izrael Szkło. Jest tam informacja, że jest wyznania mojżeszowego, malarzem z zawodu i analfabetą. Jego poborem zajmowała się RKU w Moskwie. W dokumentach rosyjskich zapisano: "Zatrzymany podczas sprawdzania dokumentów na Targu Daniłowskim, zdatny do służby jako strzelec dla jednostek polskich"5. Nie jest wykluczone, że służył wcześniej jako żołnierz w Armii Czerwonej i stąd jego obecność w Moskwie, ale to tylko hipoteza.
Izrael Szkło ożenił się z Fajgą Andacht, z którą miał córkę Chanę Goldę (ur. 1941 r.). Obydwie zginęły w Getcie Stanisławowskim.
Bogate informacje archiwalne pochodzą od Dorit Korenblum z Izraela, która jest siostrzenicą Izraela Szkło. Była córką Małki Szkło - siostry Izraela, urodzonej w Stanisławowie w 1918 r. "Małka przeżyła Holocaust. Wojnę przeżył też brat Izraela o imionach Eliasz Hersz. Podobno był w Wojsku Polskim (LWP?) w kawalerii. Zmarł w Izraelu w roku 1986. Wojnę przeżyła też druga siostra Izraela o imieniu Rachel Lea wraz z synem i córką (Schaje i Dvora). Schaje urodził się w 1939 roku w Stanisławowie, Dvora w roku 1940. Rachel Lea zmarła w Izraelu w roku 2005. Małka zmarła w 2022 roku w Izraelu. Żyła 104 lata"6.
Przypisy:
1 Meritchak podaje błędną datę urodzenia, w tym inni autorzy. Benjamin Meirtchak, Żydzi-żołnierze wojsk polskich polegli na frontach II wojny światowej, Bellona, Warszawa 2001, s. 363. Prawidłowa data na podstawie wypisu urzędowego, to 1915 rok.
2 Juliusz J. Malczewski, Osiemnasty Kołobrzeski, Wydawnictwo MON, Warszawa 1974, s. 508.
3 Data zgonu wg Kroczyńskiego znajdować ma się w CAW 88/58 k. 97. Hieronim Kroczyński, Kołobrzeska Księga Poległych, Wydawnictwo Kamera, Kołobrzeg 2005, s. 66. Datę 20 marca podają wszystkie stare księgi poległych. Został ranny 10 marca o godz. 19.00. Został postrzelony w lewe podudzie i prawe udo. Do punktu medycznego trafił w ciągu godziny, gdzie go opatrzono.
4 Teczka rozkazów odznaczeniowych 6 DP, CAW III-78/35, k. 22.
5 Dokumenty złożone przez rodzinę w odtwarzanej kartotece poległych w Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu.
6 Opis rodziny w odtwarzanej kartotece poległych w Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu.
Źródło ilustracji:
Koloryzowane zdjęcie Izraela Szkło pochodzi ze zbiorów Dorit Korneblum.
