Data i miejsce urodzenia: Syn Jana, urodzony 24.05.1917 roku w miejscowości Brelików, powiat Ustrzyki Dolne1.
Stopień: Porucznik w batalionie szkolnym 6 DP, zastępca dowódcy ds. polityczno-wychowawczych.
Zgon: Poległ 17.03.1945 r. w Kołobrzegu, walcząc w okolicy mostu kolejowego na Parsęcie (ul. Solna).
Pochówek: Miejsce pierwotnego pochówku i data ekshumacji nieznane. Upamiętnienie na Cmentarzu Wojennym w Kołobrzegu, kwatera C, płyta 22.
Uwagi: Kroczyński powołując się na relacje kolegów frontowych wskazuje, że por. Chmura został ciężko ranny w bitwie pod Lenino2. W bitwie o Kołobrzeg miał jednak zginąć innego dnia i w innym miejscu. "Po zdobyciu Kołobrzegu 18 III 1945 w czasie rekonesansu pola bitwy konno wjechał na minę i zginął na miejscu. Pośmiertnie mianowany kapitanem"3. Ze względu na brak tych relacji, nie można ani ich zweryfikować, ani skonfrontować, gdyż ludzie ci nie żyją. Pozostali badacze wskazują, że por. Chmura poległ 17 marca4 i tak przyjęto w niniejszym opracowaniu.
O Kazimierzu Chmurze tak pisze Alojzy Sroga5:
- "Jak we wszystkich dywizjach, tak i w 6 hołubi się batalion szkolny. Otrzymał on dobrą kadrę dowódczą. Młodemu dowódcy - lat 22 - Polakowi urodzonemu w Mińsku na Białorusi, mówiącemu po polsku, który przyszedł z Armii Radzieckiej, porucznikowi Wiktorowi Wiersockiemu, do pomocy dano: na zastępcę do spraw polityczno-wychowawczych porucznika Kazimierza Chmurę, robotniczego syna spod Ustrzyk Dolnych, odważnego, myślącego (...)".
- "Jazgocze cekaem, strzela działko z Fortu Schilla. Snadź uwierzyli - dowódca batalionu porucznik Wiktor Wiersocki i jego polityczny zastępca porucznik Kazimierz Chmura, że już tylko jedno mocne uderzenie i most kolejowy będzie nasz. (...) Trzasnął pocisk. Padają obaj pędzący na czele - Wiersocki i Chmura. Oficer polityczny już nie żyje, gdy doczołguje się do niego Przybyłowski, Wiersocki jest ranny w nogę. (...) Przy pomocy najbliżej znajdujących się żołnierzy próbuje przede wszystkim ratować Wiersockiego. Znoszą go do piwnicy. Potem zwłoki Chmury".
Przypisy:
1 Księga poległych na polu chwały, 1943-1945, Wydawnictwo MON, Warszawa 1974, s. 153.
2 Hieronim Kroczyński, Kołobrzeska Księga Poległych, Wydawnictwo Kamera, Kołobrzeg 2005, s. 27.
3 Tamże.
4 Księga poległych na polu chwały, 1943-1945, Wydawnictwo MON, Warszawa 1974, s. 153. Alojzy Sroga, Na Drodze stał Kołobrzeg, Wydawnictwo MON, Kołobrzeg, 1985, s. 523.
5 Alojzy Sroga, Na Drodze stał Kołobrzeg, Wydawnictwo MON, Kołobrzeg, 1985, s. 239, 523.
Źródła:
Wg Kroczyńskiego: CAW III – 75/96/9.
